Ieder mens weet hoe het is om te lijden. De voorgaande blogs gingen daar ook voor een deel over.
Ieder mens kan voorbeelden noemen van lijden: van de persoon zelf, of van anderen. Een veel voorkomende (onuitgesproken) vraag in gesprekken is : ” Waarom lijden mensen?”
Vanuit het perspectief van de ziel gezien is lijden nuttig om ervaring op te doen. Op zielniveau bestaat er geen lijden omdat alles een onderdeel is van de bron waaruit alles is ontstaan.
De hele creatie kent zoveel verschillende vormen, energie en trillingsfrequenties en alles is een onderdeel van het grote geheel.
Hoe zit het dan met mens – onterende omstandigheden, zoals moorden,hongersnoden, geweldsmisdrijven etc?
Zelfs deze vormen van lijden dienen een doel in de wereld. Hiermee wil ik op geen enkele manier zeggen dat het gerechtvaardigd is. Ieder mens dient de gevolgen te dragen van de keuzes die men heeft gemaakt.
Toch heeft alle duisternis een functie in het leven. Door lijden kan er weer toenadering ontstaan tussen mensen onderling. Door situaties mee te maken waarin men zelf lijdt, kan men ook levenslessen leren over de onderwerpen die daarop aansluiten.
Wat wel belangrijk is om te beseffen : veel mensen willen na nare ervaringen het liefst de deur naar het verleden op slot doen en de sleutel weggooien.
Toch zal die deur pas op slot gedaan kunnen worden als de nare ervaringen/situaties zijn gezien en gevoelens ervaren en geuit.
Het verleden onder ogen komen en daarna vanuit berusting loslaten, dat is de weg.
Dat wil niet zeggen dat het makkelijk is. Confrontaties met jezelf kunnen lastig zijn. Door liefdevol naar jezelf te kijken en jezelf te vergeven, door liefdevol naar de ander te kijken en de ander te vergeven, ontstaat er heelwording in jezelf!
Namaste,
Sattva Healing Chandra
Sattva Chandra 
Deze zin pik ik er even heel snel uit.
Het verleden onder ogen komen en daarna vanuit berusting loslaten, dat is de weg.
Het is juist daar waar mensen het moeilijk mee hebben omdat ze het verleden niet echt los kunnen laten. Dat maakt dat ze ook niet verder kunnen of komen, en telkens dat stukje ook terug aantrekken. Zodat ze eigenlijk dag in dag uit in het verleden (on)bewust blijven hangen.
Mooie tekst
Hallo Shiva(tje) 🙂
Dank je wel voor je reactie! Klopt, het is moeilijk voor veel mensen om de confrontatie aan te gaan met het verleden/zichzelf.
Inderdaad, als mensen de keuze maken (onbewust) om onbewust te blijven leven, zullen ze ook geen stappen zetten om zichzelf vanuit openheid onder de loep te nemen en pijnplekken te transformeren.
Toch heeft ieder mens zelf een keuze daarin, ook daarin is het universum gewillig: ieder mens groeit op zijn/haar eigen tempo en tijd 🙂 (of niet 🙂 ).
Namaste!
Dat klopt helemaal de persoon heeft zelf de keuze in handen. Toch worden op een moment van deze keuze handvaten aangereikt en ziet men dat ze niet vastgenomen worden. Dat is omdat de persoon er nog niet klaar voor is en dat men het ook niet kan opleggen om los te gaan laten.
Toch zijn er die nooit los kunnen laten. Zie maar om je heen hoe mensen zich aan bepaalde dingen vasthouden, en zo in lijden gaan leven of blijven leven.
Ook al staan mensen open voor het woord loslaten, dan is het nog om het echt te gaan doen. En daar zit meestal de angst in, en de vraag en wat dan of wat daarna.
Klopt Shiva (mooie naam hoor~!),
Sommige mensen kunnen nooit loslaten, maar ook dat is een creatie van het universum. Het enige wat een ander voor deze personen kan doen, is er onvoorwaardelijk zijn.
Loslaten is een woord wat inderdaad onderschat wordt, het kost veel tijd om vanuit berusting en zonder weerstand los te kunnen laten. (mijn ervaring in ieder geval 🙂 ).
Angst is een slechte raadgever maar ook al zo lang aanwezig hier op aarde. Het een geloofssysteem wat mensen alleen maar klein houdt.
Door te beseffen dat men innerlijke vrijheid zal voelen zoals nooit te voren, kan dat een drijfveer zijn om alsnog de confrontatie aan te gaan met zichzelf. Toch zijn dat de keuzes die mensen zelf ‘moeten’ maken.
Leuk! Het individuele pad 🙂
Het blauwe mannetje dat wist hoe het leven in elkaar zat J
Dat klopt onvoorwaardelijke liefde uitstralen en dan komen deze ook daar waar nodig is. Al is het met vasthouden al is het met gevoel.
Dat is mijn ervaring ook het kost tijd en geduld. Want soms wordt je geconfronteerd en dan is het aan jezelf hoe ermee om te gaan. Door het volledig los te laten voel je die confrontatie niet meer en voel je vrij innerlijk en geestelijk vrij.
Klopt alles komt neem op de persoon zelf. En als de persoon er klaar voor is dan pas kan het verder stromen naar een volgend niveau.
Zeker een leuke communicatie Sattva.
Sterk plaatje en een mooie blog!
“Het verleden onder ogen komen en daarna vanuit berusting loslaten, dat is de weg.” Toch wanneer je denkt iets te hebben losgelaten kan dit nog wel terugkomen.
Hoi Dalakenji;)
Dank!
Zeker heb je daar gelijk in, soms zorgt ‘lijden’ voor diepe littekens in je bewustzijn. Dat heeft verschillende lagen, vergelijkbaar met een ui. Soms is het beter om laag voor laag te verwerken, ik zie het zelf als een soort natuurlijk helingsmechanisme die de ziel en het hele energiesysteem ‘automatisch’ beveiligd 🙂
Hartegroet!
Even wil ik hierop reageren en dan wil op deze zin.
Toch wanneer je denkt iets te hebben losgelaten kan dit nog wel terugkomen.
Bij heel wat mensen ziet men een patroon van terugkomende feiten. En dat klopt ook. Deze denken het los gelaten te hebben maar op een punt in hun innerlijk lichaam. De gedachte en ze vergeten een belangrijk punt waar ze het ook los moeten laten. Het gevoel. Eens dat ook losgelaten is dan zal het ook niet terugkeren of komen.
Sattva je haalt een ui aan. Wel begin hem te pellen dan ga je merker op een moment kan je gaan huilen. Dat is ook in het leven van loslaten. Toch je leert om trucjes te gaan gebruiken. Onder water steken de ui en bril even opzetten. En hoppa de ui wordt pel voor pel eraf gehaald zonder een traan.
Dat is nu juist met loslaten ook, hulpbronnen zoeken voor jezelf en dan vanuit de ziel naar het gevoel het gaan loslaten en verwerken.
Mensen dit is mijn eerste schrijven op een warme blog mag ik jullie bedanken en zeker Sattva om de kennis door te geven.
Dankbaar voor je wijsheden Shiva, en voor de energie die je erin steekt om het zo helder en grappig uit te leggen!!
Namaste ! 🙂
Graag gedaan.
Sattva we zijn allemaal wijze mensen op de wereld. En dat zie je hier nu met deze communicatie heel goed. Niet de energie die je voelt of die door de mens erin gestopt wordt. Maar het gevoel van ieder woord dat gelezen wordt en dat naar de lezer zijn gevoel gebracht wordt is is gewoon mooi.
En het grappige is dat het zo verstaanbaar is voor iedereen, en niet zoals je op alle andere blogs leest waar men een punthoofd van krijgt.
Nogmaals bedankt Sattva.
Aum
Inderdaad, ieder mens is wijs, we hebben het allemaal in ons, maar het mag ontwikkeld worden!
Dank je voor je complimenten, vanuit liefde (l)
Namaste Aum! 🙂
Een prachtig onderwerp wat me altijd heeft geboeid Chandra en mezelf ook altijd veel afgevraagd heb naar het waarom? Tot ik het Boeddhisme ging lezen en veel herkenning terug zag. Soms lijdt men door te doen van anderen, zeker als kind is er geen keuze. Door het inzicht te zien waarom men lijdt, kun je ook uit het slachtoffer rol stappen en het leven weer in eigen handen nemen zonder enige angst.
De deur naar het verleden zal ik nooit sluiten, maar op een kiertje laten staan. Omdat je in het nu de lessen uit het verleden kan leren, de keuzes die toen gemaakt zijn deze keer anders te doen. Ook kan men soms nog het verleden onbewust mee dragen of niet los laten zoals al in eerdere reacties beschreven staat, dan rest slechts de keuze om hulp te vinden zonder schroom of angst. En dat is het moeilijkste van alles zonder besef hoe bevrijdt men zich na deze stappen kan voelen.
Bedankt voor het delen 🙂
Hoi Marianne! Ook dank voor je reactie!!
Ja ik lees en voel wat je schrijft.
Inderdaad, mooi hoe je dat schrijft, zo voelt dat ook voor mij :
“Door het inzicht te zien waarom men lijdt, kun je ook uit het slachtoffer rol stappen en het leven weer in eigen handen nemen zonder enige angst. ”
Die deur op een kier begrijp ik ook. Door de toegang tot je verleden op een kiertje te houden, kan je nog wel bij de ‘geleerde’ ervaringen komen :).
De metafoor die ik zelf gebruikte had betrekking op het dichtdoen van de ‘pijn’ deur en het helen van van de pijnplekken.
Fijn deze interactie met jullie allemaal!! Herkenbaar en zo mooi om te zien dat meer mensen al zo bewust leven!
Namaste 🙂